Τα μυστικά της σωστής συμπλήρωσης του μηχανογραφικού

Συχνά, η συμβουλή που ακούνε οι υποψήφιοι είναι: “δήλωσε αυτό που αγαπάς”. Αυτή η συμβουλή σε καμία περίπτωση δεν είναι λάθος, αλλά δεν πρέπει να είναι η μοναδική. Η συμπλήρωση του μηχανογραφικού είναι ίσως η σημαντικότερη διαδικασία των πανελληνίων εξετάσεων και θα έπρεπε να γίνεται με σοβαρότητα. Η προετοιμασία της δε, θα έπρεπε να ξεκινάει πολύ νωρίτερα.

Δυστυχώς όμως, πολύ συχνά οι υποψήφιοι επικεντρώνονται στα μαθήματα και τους βαθμούς, αφήνοντας την συμπλήρωση του μηχανογραφικού για το τέλος. Όμως, στο τέλος των εξετάσεων τα παιδιά είναι ήδη εξαντλημένα και πολλά εξ αυτών απογοητευμένα από τις επιδόσεις τους. Έτσι, πολλές αποφάσεις παίρνονται εν θερμώ γιατί οι υποψήφιοι θέλουν να περάσουν οπουδήποτε ή δεν διανοούνται να ξαναδώσουν εξετάσεις. Ακόμα και αυτοί που έπιασαν τους επιθυμητούς βαθμούς, συχνά δε ξέρουν τις διαφορές ομοειδών τμημάτων, ούτε γνωρίζουν τις επαγγελματικές διεξόδους κάθε πτυχίου.

Άραγε, πόσοι υποψήφιοι που θέλουν να γίνουν φιλόλογοι ξέρουν ακριβώς τις διαφορές των τμημάτων Φιλολογίας, Ιστορικού- Αρχαιολογικού, Φ.Π.Ψ; Πόσοι ξέρουν ότι οι απόφοιτοι ιστορικού αρχαιολογικού μπορούν να γίνουν ξεναγοί με ένα ολιγόμηνο σεμινάριο; Και πόσοι από αυτούς που ξέρουν τις διαφορές, διαβάζουν το πρόγραμμα σπουδών των απανταχού τμημάτων Φιλοσοφικής για να δούνε ποιο τμήμα τους ταιριάζει περισσότερο;

Επίσης, πόσοι υποψήφιοι διαλέγουν όντως αυτό που αγαπούν και όχι αυτό που θέλουν οι γονείς ή αυτό που είναι “κουλ” της συγκεκριμένη περίοδο;

Οδηγίες προς ναυτιλλομένους

1. Συμπληρώνουμε το μηχανογραφικό ως αριστούχοι. Ανεξαρτήτως της βαθμολογίας μας, επιλέγουμε σχολές σαν να έχουμε γράψει καθαρό 20 σε όλα τα μαθήματα. Σκεφτόμαστε: “αν μπορούσα να περάσω οπουδήποτε τι θα διάλεγα;”

2. Δεν δένουμε κόμπο τις βάσεις παλαιότερων ετών. Κάθε χρόνο, παρατηρούνται αξιοσημείωτες μεταπτώσεις στις βάσεις, οπότε δεν είναι ανάγκη να έχουμε ως Ευαγγέλιο τις περασμένες βάσεις. Σε έναν ιδανικό κόσμο, θα βλέπαμε τις περσινές βάσεις, αφότου είχαμε καταθέσει μηχανογραφικό.

3. Κάνουμε έρευνα. Διαβάζουμε με ιδιαίτερη προσοχή, ξανά και ξανά, το πρόγραμμα σπουδών κάθε τμήματος. Ιδιαίτερη προσοχή δίνουμε στα επαγγελματικά δικαιώματα και τις μεταπτυχιακές σπουδές. Ξέρατε ότι οι απόφοιτοι του Τμήματος Διεθνών ευρωπαϊκών Σπουδών Πειραιά εγγράφονται στο οικονομικό Επιμελητήριο, ενώ οι απόφοιτοι συγκεκριμένων κατευθύνσεων του τμήματος Διεθνών Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου δεν έχουν το ίδιο δικαίωμα;

4. Κάνουμε συνεντεύξεις. Βρες φοιτητές, απόφοιτους και επαγγελματίες των σχολών που σε ενδιαφέρουν και ρώτα όλες τις απορίες. Επίσης, ρώτα τους τι θα ήθελαν να ήξεραν οι ίδιοι όταν ήταν 17 ετών και δήλωσαν την σχόλη. Θα εκπλαγείς από τις απαντήσεις!

5. Βρίσκουμε εναλλακτικές. Έστω ότι θέλεις Ιατρική αλλά έβγάλες 14.000 μόρια. Είναι μάλλον απίθανο να πέσει τόσο η Ιατρική, οπότε διερεύνησε ποιες άλλες σχολές σχετίζονται με την ιατρική. Υπάρχουν μεταπτυχιακά Ιατρικής που δέχονται αποφοίτους άλλων σχολών;

6. Οραματιζόμαστε το μέλλον. Συνήθως, οι υποψήφιοι δηλώνουν ότι επιθυμούν μια πολύ συγκεκριμένη σχολή και όχι ένα επάγγελμα. Αναρωτήσου: γιατί θέλω να γίνω φυσικός; Με ενδιαφέρει αποκλειστικά η φυσική ή με ενδιαφέρουν και άλλες θετικές σχολές; Με ενδιαφέρει η έρευνα στο εργαστήριο ή η επαφή με τον κόσμο; Θέλω μια δουλειά με προβολή σε κοινό ,άρα θα με ενδιέφερε η δημοσιογραφία, το θέατρο ή μήπως η νομική; Αντί να επικεντρώνεσαι στην σχολή επικεντρώσου στο προφίλ της μελλοντικής δουλείας σου. Και που ξέρεις, μπορεί αυτό που φαντάζεσαι να μην απαιτεί σπουδές μόνο στην πρώτη σου επιλογή.

7. Χρωματίζουμε. Με διαφορετικό μαρκαδόρο σημειώνουμε τις σχολές του μηχανογραφικού  ως Α, Β ή Γ προτίμηση. Στην συνέχεια, τις ιεραρχούμε με γνώμονα την προτίμηση μας και ΌΧΙ ΤΙΣ ΠΕΡΣΙΝΈΣ ΒΆΣΕΙΣ .

8. Ξεπερνάμε τα στερεότυπα. Οι υψηλόβαθμες σχολές δεν είναι οπωσδήποτε καλύτερες και τα ΤΕΙ δεν είναι λύση ανάγκης. Υπάρχουν σχολές διαμάντια σε όλο το βαθμολογικό εύρος! Σχολές με σύγχρονο σχεδιασμό και προοπτικές είναι το τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας Μυτιλήνη), το τμήμα Εργοθεραπείας του ΤΕΙ Αθήνας ή στο Τμήνα Τεχνών Ήχου και Εικόνας(Κέρκυρα) που συνήθως περνούν απαρατήρητα.  Τα είχες σκεφτεί πότε;

9. Αξιολογούμε την οικογενειακή κατάσταση. Αν ανήκουμε σε περιπτώσεις τριτέκνων,πολυτέκνων, ειδικών κατηγοριών και ενδεχομένως δικαιούμαστε μετεγγραφή, σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο να δηλώσουμε σχολές σε άλλες πόλεις. Προσοχή! Οι νομοθετικές ρυθμίσεις των μετεγγραφών αλλάζουν συχνά, οπότε δεν θεωρούμε τίποτα σίγουρο. Επίσης, η μετεγγραφή ισχύει μόνο μεταξύ σχολών που έχουν αντιστοιχία, οπότε κάνουμε έρευνα και όχι υποθέσεις για το αν δικαιούμαστε όντως μετεγγραφή. Ναι, ακόμα και σχολές με σχεδόν όμοια ονόματα, μπορεί να μην έχουν αντιστοιχία!

10. Σκεφτόμαστε την Κύπρο. Οι Έλληνες υποψήφιοι, με ξεχωριστή αίτηση, μπορούν να περάσουν σε σχολές της Μεγαλόνησου. Τα κυπριακά πανεπιστήμια έχουν υψηλή ποιότητα και το κόστος της μετανάστευσης δεν είναι μεγαλύτερο από την μετακίνηση στην ελληνική περιφέρεια.

11. Ακούμε τις επιθυμίες μας. Αφού κάνουμε την ενδελεχή έρευνα και έχουμε όλα τα στοιχεία αναρωτιόμαστε: “Τι από όλα αυτά ταιριάζουν στην προσωπικότητα και τα ενδιαφέροντα μου;”. Αν σπουδάσεις κάτι που αγαπάς, θα γίνεις καλός φοιτητής και αργότερα καλός επαγγελματίας.

12. Σκεφτόμαστε αισιόδοξα. Στην εποχή μας, ολοένα και περισσότερες οικογένειες αδυνατούν να πληρώσουν μετακίνηση σε περιφερειακό πανεπιστήμιο και πολλά παιδιά επιλέγουν μόνο Πανεπιστήμια της πόλης τους. Φυσικά, σεβόμαστε απολύτως τους περιορισμούς, αλλά σε αυτήν την φάση στόχος είναι να περάσουμε στην σχολή που επιθυμούμε  Και μετά;

13. Βρίσκουμε τρόπους για να φτάσουμε στην σχολή. Δικαιούμαι δωμάτιο σε εστία; Δικαιούμαι κάποια υποτροφία ή βοήθημα; Μπορώ να συγκατοικήσω με κάποιον; Μπορώ να πηγαίνω μόνο στις εξεταστικές; Μπορώ να βρω δουλειά στο νέο μέρος; Ακόμα και αν η απάντηση είναι όχι σε όλα, δεν απογοητεύομαι. Στόχος είναι η σχολή των ονείρων μας!

14. Δηλώνουμε με απόλυτη σειρά επιθυμίας. Οι βάσεις ανεβοκατεβαίνουν κάθε χρόνο οπότε βάζουμε σχολές με μόνο κριτήριο “θέλω τη συγκεκριμένη λίγο περισσότερο από την επόμενη”. Κανείς δεν θέλει να περάσει κατάλαθος στην 4η επιλογή, ενώ επιθυμούσε περισσότερο την 5η μονό και μονό επειδή τις έβαλε ανάποδα στο μηχανογραφικό!

15. Δεν είμαστε ψηλομύτες. Επειδή έβγαλες 19.000 μόρια δε σημαίνει ότι πρέπει να βάλεις πρώτη την Ιατρική. Θες νηπιαγωγών; Βάλε νηπιαγωγών και κλείσε τα αυτιά σε όσους λένε ότι χαράμισες τόσους βαθμούς. Εσύ θα σπουδάσεις, όχι όλοι οι άλλοι! Η ζωή είναι δική σου και μόνο μία, κάνε αυτό που αγαπάς και δε θα χαθείς.

16. Δεν κάνουμε πονηριές. Πολλοί υποψήφιοι πιστεύουν ότι αν δηλώσουν κάποια σχολή σε καλύτερη σειρά προτίμησης, θα μπουν ευκολότερα. Όχι, όχι, όχι. Αν ένας υποψήφιος δηλώσει μια σχολή πρώτη και πάρει π. χ. 15.000 μόρια και κάποιος άλλος με 15.0001 δηλώσει την ίδια σχολή τελευταία, αν δεν έχει καταφέρει να εισαχθεί σε άλλη, τότε αυτός με τα 15.001 μόρια θα εισαχθεί, και ας είναι η τελευταία του προτίμηση.

17. Προστατεύουμε τον εαυτό μας. Μην δηλώσεις οτιδήποτε μόνο και μόνο για να έχεις ένα πτυχίο. Πως θα περάσεις 50τόσα μαθήματα αν δε σε νοιάζουν; Πως θα είσαι ευτυχισμένος και πλήρης αν τρως τα νιάτα σου με κάτι αδιάφορο; Κρίμα να σπαταλήσεις τα καλύτερα σου χρόνια, διαβάζοντας πράγματα που δε σε μοιάζουν και άρα δε θα γίνεις πότε καλός σε αυτά.

18. Δεν κάνουμε πειράματα. Οι σπουδές απαιτούν διάβασμα, κόπο, χρόνο και χρήματα. Μην επιλέξεις με κριτήριο “Έλα μωρέ, ποσό κακή θα είναι η σχολή;”. Αν δεν σου αρέσει, θα είναι μαρτύριο.

19. Δεν σκεφτόμαστε δημοσιουπαλληλίστικα. Πολλοί υποψήφιοι δηλώνουν στρατιωτικές σχολές με γνώμονα την μονιμότητα και τον σταθερό μισθό. Οι συγκεκριμένες σχολές απαιτούν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσωπικότητας αφού έχουν αυστηρή ιεραρχία, άρα απαιτούν σπουδαστές με πειθαρχία, υπομονή και αφοσίωση. Επίσης, είναι επαγγέλματα υψηλής ευθύνης, οπότε ο υποψήφιος πρέπει να είναι σίγουρος για την επιλογή του.  Αυτό είναι ένα παράδειγμα μόνο, αλλά γενικά δεν είναι καλό να σκεφτόμαστε μόνο την οικονομική ευκολία.

20. Περιορίζουμε τις τάσεις φυγής. Πολλοί υποψήφιοι δηλώνουν αβέρτα σχολές στο μηχανογραφικό, μόνο και μόνο για να φύγουν από την πόλη τους και να ζήσουν μόνοι τους. Ένα δεύτερο σπίτι είναι μεγάλο έξοδο όμως, και καλό θα ήταν να μην το ζητήσουμε αν δεν είμαστε σίγουροι για την επιλογή μας. Επίσης, πέρα από το οικονομικό βάρος, αν σπουδάσω κάτι που διάλεξα τυχαία, έχω καλές πιθανότητες να μην το τελειώσω ποτέ. Έτσι, η πολυπόθητη ανεξαρτησία είναι πλαστή, αφού όσο παραμένω ασιώνιος φοιτητής θα εξαρτώμαι από στους γονείς και ταυτοχρόνως θα έχω την πίεση να τελειώσω.

21. Δεν ακολουθούμε τις μόδες. Την δεκαετία του 80 όλοι δήλωναν Κοινωνιολογία, στα τέλη του 90 Πληροφορική και Οικονομικά, ενώ αργότερα άνθισαν τα παιδαγωγικά. Φυσικά, η ζήτηση αυξήθηκε λόγω της μεγάλης απορρόφησης, αλλά αυτό δε θα έπρεπε να είναι το μοναδικό κριτήριο. Αν σπουδάσεις κάτι μόνο και μόνο για την αποκατάσταση, τι θα κάνεις αν η πολυπόθητη αποκατάσταση δεν έρθει; Είναι απολύτως απαραίτητο να σπουδάσεις κάτι που πιστεύεις ότι αν το έκανες για πάντα, θα ήσουν ευχαριστημένος.

22. Δεν περιορίζουμε τα όνειρα μας. Ακόμα και αν θες να σπουδάσει φυσικός για να δουλέψεις στην ΝΑΣΑ ή υφαντουργία για να κάνεις την δική σου κολεξιόν ρούχων, δηλ. πράγματα που ακούγονται απαιτητικά και ίσως ανέφικτα για τους πολλούς, κλείσε τα αυτιά σου. Σπούδασε αυτό που θες, παθιάσου με κάτι και που ξέρεις, μπορεί όντως να δουλέψεις στην ΝΑΣΑ. Τόσοι και τόσοι τα κατάφεραν, εξωγήινοι ήταν;

Καλή συμπλήρωση μηχανογραφικού σε όλους!

Αν σας άρεσε το άρθρο, πιθανόν να σας ενδιαφέρουν και τα παρακάτω:

Ποιοί είναι οι 10 μεγαλύτεροι μύθοι για τις Πανελλήνιες;

Πως να προετοιμαστώ για τις Πανελλήνιες;

Πως να βοηθήσω το παιδί μου με τις Πανελλήνιες;