Πώς θα μεγαλώσω ανεξάρτητα παιδιά;

Αυτή είναι μια από τις πιο συχνές ερωτήσεις που ακούμε και παρότι προτείνονται πολλές απαντήσεις, η σημαντικότερη αιτία της ανασφάλειας βρίσκεται στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού. Η παιδική ηλικία είναι καταλυτικής σημασίας για την ιδιοσυγκρασία και την σμίλευση της προσωπικότητας του παιδιού, αφού στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο αρχίζει να αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις και να νιώθει το αντίστοιχο συναίσθημα.

Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί αρχίζει να περπατάει και οι γονείς συνέχεια το κρατούν/ ακολουθούν ή πανικοβάλλονται όταν πέφτει και κλαίει, τότε το παιδί συνδέει την προσπάθεια με το άγχος και την πτώση με αποτυχία. Έτσι, το παιδάκι αντιμετωπίζει με φόβο το περπάτημα και μαθαίνει να θεωρεί πως η κάθε μη επιτυχημένη προσπάθεια είναι μια απόλυτη αποτυχία.

Δυστυχώς, συχνά οι γονείς επιδιώκουν να στηρίζουν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τον απαραίτητο και είναι πάντα έτοιμοι να σώσουν το παιδί τους, από κάθε στραβοπάτημα. Αυτή η συμπεριφορά όμως, δεν περιορίζεται στην παιδική ηλικία και την συναισθηματική υποστήριξη, με αποτέλεσμα οι γονείς να μετατρέπονται σε αυτονόητο δεκανίκι για τα πάντα.

Ειδικά στην Ελλάδα, μεγάλο ποσοστό των γονιών είναι υπερπροστατευτικοί και δημιουργούν προσκολλημένα παιδιά που αρνούνται να φύγουν από την γονική μέριμνα. Έτσι, συχνά βλέπουμε νέους να μην φεύγουν από το σπίτι τους, επικαλούμενοι τον χαμηλό μισθό ενώ στην πραγματικότητα, η αλήθεια είναι πως δεν θέλουν να ανεξαρτητοποιηθούν και να αναλάβουν τις ευθύνες της ζωής τους.

Συμπερασματικά, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε ανεξάρτητους και γεμάτους αυτοπεποίθηση  ενήλικες πρέπει να αναθρέψουμε ανεξάρτητα παιδιά και επομένως, καλό θα ήταν οι γονείς να ακολουθήσουν μερικές πρακτικές συμβουλές .

Δώστε το δικαίωμα της επιλογής

Οι ανεξάρτητοι άνθρωποι αφουγκράζονται τη καλή επιλογή για αυτούς και νιώθουν αυτοπεποίθηση, ώστε να την ακολουθήσουν. Φυσικά, η καλύτερη επιλογή για αυτούς δεν είναι απαραίτητα η εύκολη, αλλά αυτή που πραγματικά επιθυμούν. Ο δυναμικός και επιλεκτικός ενήλικας ήταν ένα παιδί που είχε μάθει να νιώθει την επιθυμία του, να μελετά τις επιλογές, να ξεκαθαρίζει τις επικρατέστερες και τελικά να επιλέγει αυτήν που ο ίδιος θέλει.

Ο προαναφερθέν, όταν ήταν ανήλικος, είχε το θάρρος να επιλέξει άρα και να αναλάβει με θάρρος τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές συνέπειες των επιλογών του, χωρίς να υπάρχει ένα γονιός που θα επιλέξει το καλύτερο για αυτόν, χωρίς αυτόν. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά μπορεί να καλλιεργηθεί με τις μικρές καθημερινές επιλογές όπως τι χρώμα θα είναι η καινούρια του κουβέρτα.

Οι γονείς, συχνά αποφασίζουν μόνοι τους για τα περισσότερα ζητήματα των παιδιών, αλλά να θυμάστε πως ακόμη και αν η κουβέρτα δεν ταιριάζει στο ταιριασμένο παιδικό δωμάτιο είναι η επιλογή του και πρέπει να την σεβαστείτε!

Aφήστε τα να απολαύσουν την μοναξιά τους

Είναι συχνό φαινόμενο να βλέπουμε ενήλικες που δεν μπορούν να μείνουν μόνοι  με τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να είναι σε μια συνεχόμενη αγχωτική κατάσταση. Τα παιδιά καλό θα ήταν να μάθουν να αντέχουν την μοναξιά και να την θεωρούν εποικοδομητικό χρόνο. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει να μένουν μόνα τους για ώρες ή να μην έχει ο γονέας οπτική ή ακουστική επαφή μαζί τους.

Δώστε τους ευθύνες

Ίσως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των σύγχρονων νέων, είναι η αποφυγή ευθυνών. Οι γονείς δεν δίνουν στα παιδιά ευθύνες φοβούμενοι μήπως τα κουράσουν ή μήπως δεν θα τα καταφέρουν. Η αλήθεια είναι πως -ειδικά τις πρώτες φορές- πιθανόν τα παιδιά να μην φέρουν εις πέρας την δουλειά τους. Παρόλα αυτά, η θέση του γονέα καλό θα ήταν να παραμείνει συμβουλευτική προς το παιδί και να συνεχίζει να του εμπνέει εμπιστοσύνη. Με αυτό τον τρόπο, είναι δεδομένο πως το παιδί αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρει.

Επιτρέψτε τους να νιώσουν φόβο

Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή απειλής. Επίσης, είναι ένα από τα πιο παρεξηγημένα συναισθήματα, διότι  παρόλο που προφυλάσσει τους ανθρώπους από τις κακοτοπιές και την έκθεση τους σε επικίνδυνες καταστάσεις, οι περισσότεροι το θεωρούν ντροπιαστικό. Άρα, οι γονείς οφείλουν να διδάξουν στα παιδιά του πως είναι απόλυτα θεμιτό να φοβούνται και να μην καμουφλάρουν τον φόβο τους με αντιπερισπασμούς.

Καλό θα ήταν να τους διδάξουν να διώχνουν τον φόβο όταν είναι γνωστική διαστρέβλωση και να τον ακούν όταν πρέπει. Συνεπώς, η λύση δεν είναι να κοιμούνται μαζί με τα παιδιά τους όταν εκείνα φαντάζονται πως υπάρχει ένας δράκος στο δωμάτιο, αλλά να τους διδάξουν πως θα τον διώξουν με θάρρος.

Διδάξτε τους τον προγραμματισμό

Ο ευτυχισμένος ενήλικας είναι αυτός που γνωρίζει πως πάντα υπάρχει χρόνος αν θέλει να κάνει κάτι πραγματικά. Άλλωστε, η λαϊκή ρήση «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει», είναι από την ζωή βγαλμένη. Καλό είναι λοιπόν, οι γονείς να διδάξουν στα παιδιά τους την αξία του προγραμματισμού, αποδεικνύοντας τις θετικές συνέπειες του. Για παράδειγμα, μπορείτε να βγάλετε ένα πρόγραμμα διαβάσματος το οποίο θα ακολουθείται σταθερά. Έτσι, πάντα θα υπάρχει χρόνος για παιχνίδι ή για ποιοτικό χρόνο με τους γονείς και τα παιδιά θα λατρεύουν τα το ακολουθούν.

Χαρίστε τους την ζώνη άνεσης τους

Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ηλικίας, χρειάζονται έναν ιδιωτικό χώρο που νιώθουν άνετα. Αυτός ο χώρος για τα παιδιά είναι το παιδικό δωμάτιο στο οποίο κοιμούνται, διαβάζουν, παίζουν και σκέφτονται. Ωφέλιμο θα ήταν,  να έχουν το δικαίωμα να κλείνουν την πόρτα και να επιλέγουν πότε θα μπείτε μέσα. Με αυτό τον τρόπο θα νιώθουν ανεξαρτησία μέσα στο σπίτι και δεν θα καταπιέζονται.

Πείτε τους μπράβο

Ο έπαινος είναι ο βασικότερος τρόπος να βοηθήσετε τα παιδιά σας να συνεχίσουν να προσπαθούν και απαραίτητος ακόμη και όταν το αποτέλεσμα της προσπάθειας δεν είναι το επιθυμητό. Είναι σημαντικό να διδάξετε στα παιδιά σας την αξία της προσπάθειας και πως η διαδρομή μπορεί να είναι συναρπαστική και γεμάτη σπουδαία μαθήματα, ακόμη και αν οι ίδιοι δεν καταλήξουν νικητές. Έτσι, πάντα θα προσπαθούν χωρίς δεκανίκια, γιατί πολύ απλά δεν θα φοβούνται να αποτύχουν.

Ως συμπέρασμα, ας κρατήσουμε πως τα παιδιά είναι εύπλαστα και μπορούν να εξελιχθούν με το καλύτερο τρόπο, αρκεί να τους δείξουν οι γονείς τον τρόπο. Για να γίνει ανεξάρτητο ένα παιδί πρέπει να του το επιτρέψετε και να μην το περιορίζετε εξαιτίας τον δικών σας φόβων και ανασφαλειών. Τα παιδιά είναι αυτόνομοι άνθρωποι, με δική τους προσωπικότητα και επιλογές!