Η Α’ Δημοτικού είναι μια ενδιαφέρουσα και πολύ σημαντική χρονιά για τους μικρούς μαθητές, αφού θέτει τις βάσεις για την σχολική πορεία τους. Άραγε, πως θα μπορούσε να γίνει ευκολότερη;
Οι «ιστορίες της διπλανής πόρτας» είναι συνήθως ιστορίες απλές- σύνθετες, κοινές-σπάνιες, αστείες-τραγικές, ευχάριστες-επώδυνες που αφορούν άλλους ανθρώπους μέχρι τη στιγμή που κάποια «ιστορία» θα χτυπήσει και τη δική μας πόρτα.
Πολύ συχνά στις οικογενειακές ιστορίες λέμε, ακούμε, πιστεύουμε ότι "το παιδί μου έχει πρόβλημα", "ο τάδε είναι επιθετικός» «δεν μπορώ να τον οριοθετήσω», «όλο προβλήματα μου δημιουργεί» κτλ.
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους, τα θεωρούν κομμάτι της καρδιάς τους και φροντίζουν κάθε τους ανάγκη. Συχνά όμως, φέρονται σαν να είναι ενιαία οντότητα. Άραγε, τι επιπτώσεις έχει αυτό για την ανάπτυξη του παιδιού;
Η πρώτη μέρα στο σχολείο είναι ένα σημαντικό ορόσημο για την ζωή ενός παιδιού. Άραγε, πως μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να προσαρμοστεί με επιτυχία;
Το καλοκαίρι σιγά σιγά τελειώνει και αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές όλων των βαθμίδων ετοιμάζονται για την επόμενη τάξη. Τι μπορούμε να κάνουμε αν το νέο σχολικό έτος μας βρει με κάποια “αποτυχία” στις αποσκευές;
Όλοι ξέρουμε οτι οι γονείς επαναλαμβάνουν ατάκες όπως "να πάρεις ζακέτα" ή "πάρε τηλέφωνο μόλις φθάσεις". Άραγε, υπάρχουν φράσεις που δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά μας;
Το καλοκαίρι ξεκίνησε, οι περισσότερες εξωσχολικές δραστηριότητες τελείωσαν και οι γονείς ψάχνουν ιδέες για δημιουργικό χρόνο με το παιδί τους. Υπάρχουν λύσεις;
Μήπως ήρθε η ώρα να καταλάβουν οι γονείς ότι πρέπει να διδάξουν στα παιδιά τους την ευγένεια και να μην εστιάζουν μόνο στα σχολικά μαθήματα;
Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να πούνε όχι ακόμα και αν πραγματικά επιθυμούν να αρνηθούν. Η δυσκολία πηγάζει από την διαπαιδαγώγηση που έλαβαν στην παιδική ηλικία. Άραγε, πως μπορεί να αλλάξει αυτό;
© 2016 Μελετώντας.gr - Επιτρέπεται η αναπαραγωγή του περιεχομένου μόνο εφόσον υπάρχει αναφορά της πηγής και παραπομπή προς το meletontas.gr σε εμφανές σημείο